Ολοκληρώνοντας την παρουσίαση του «O Τερματοφύλακας πρώτος επιθετικός & τελευταίος αμυντικός» στέκομαι στην ανάλυση του ρόλου του πορτιέρο στην ανάπτυξη του παιχνιδιού :
- Ο καλός τερματοφύλακας θα αξιολογήσει την κατάσταση & θα προσδιορίσει τα ακόλουθα.
- Περιοχές όπου η αμυντική κάλυψη δεν είναι σωστή και η άμυνα δεν είναι ευάλωτη π.χ. μη κάλυψη αμυντικών στο πίσω μέρος της άμυνας.
- Οι διαθέσιμες επιλογές (π.χ. κλωτσώντας) γρήγορα στο μισό του αντίπαλου ή αλλάζοντας παιχνίδι με γρήγορο πέταγμα στην αντίθετη πλευρά.
- Να γνωρίζεις τις δυνάμεις των συμπαικτών και να αξιολογείς που και σε ποιον μπορείς να βγάλεις καλή πάσα .
- Την πιο κατάλληλη μέθοδο για «μοίρασμα της μπάλας… Σε προειδοποιητικό σήμα ο τερματοφύλακας δεν πρέπει να σκεφτεί την επομένη στιγμή δίχως να έχει καθαρίσει την «προηγούμενη» φάση. Δηλαδή θα πρέπει να είναι συγκεντρωμένος στη φάση και αφού «σώσει» το γκολ αστραπιαία, αν χρειάζεται να κάνει παιχνίδι και στο σωστό τάιμινγκ πολλοί τερματοφύλακες έχουν εκτεθεί διότι αφαιρέθηκαν την τελευταία στιγμή. Το μοίρασμα της μπάλας από τον τερματοφύλακα πρέπει να είναι προσεκτικό. Η κατανόηση του ενός ρίσκου θα βοηθήσει τον τερματοφύλακα να κάνει λογικές επιλογές. Διότι πάντα η επιλογή με ρίσκο μπορεί να αποτελέσει καταστροφή για την ομάδα καταστροφή για την ομάδα. Δεν πρέπει να πασάρει την μπάλα σε συμπαίκτη στην δική του περιοχή όταν υπάρχουν λίγες πιθανότητες να διατηρηθεί η κατοχή.
- Μερικές φορές η κατάσταση του παιχνιδιού προστάζει πως θα μυρώσουν την μπάλα οι τερματοφύλακες. Αν η ομάδα του είναι υπό πίεση ( και αναλόγως πάντα με το αποτέλεσμα) ο τερματοφύλακας πρέπει να παγώσει το ματς με όποιον τρόπο μπορεί. Και επειδή το ποδόσφαιρο είναι και «μυαλόσφαιρο» πρέπει να ξεφεύγει από δύσκολες καταστάσεις χρησιμοποιώντας το μυαλό του. Επίσης πρέπει να είναι έτοιμος να εκτιμήσει τις δυνατότητες και τις αδυναμίες των αντιπάλων. Όπως όλοι οι αντίπαλοι είναι ξεχωριστό και προβάλουν διάφορα προβλήματα και προκλήσεις. Είναι σημαντικό οι ομάδες να είναι «διαβασμένες» για τις ιδιαιτερότητες κάποιων αντιπάλων και ειδικά ο τερματοφύλακας πρέπει να είναι συνεχώς σε επαγρύπνηση για το πώς θα υπάρξει σωστή αντιμετωπίσει του προβλήματος. Προπονητές οι οποίοι αμελούν να δουλέψουν στις λεπτομέρειες ενός αγώνα, στο μοίρασμα της μπάλας από τον τερματοφύλακα το κάνουν με δικό τους ρίσκο.
Το «πασάρισμα» με το χέρι Χρησιμοποιείται και για μικρές και για μεγάλες αποστάσεις. Για μικρή απόσταση η ακριβής τεχνική είναι αυτή του « μπόουλινγκ» όπου η μπάλα βρίσκεται σε επαφή με το έδαφος όσο το δυνατόν περισσότερο. Ο τερματοφύλακας μπορεί να το πετύχει αυτό ρολάροντας τη μπάλα στο έδαφος.
«Το πέταγμα για μεγάλη απόσταση ( σαν ακόντιο) » Αυτό χρησιμοποιείται για μεγαλύτερες αποστάσεις και συμπεριλαμβάνει δράση η οποία μοιάζει με πέταγμα ακόντιου. Λυγίζοντας τον καρπό δίνεται φορά στην μπάλα το « γκελ» χαμηλά. Το ρίσκο να δοθεί στην μπάλα δύσκολο «γκελ» θα μειωθεί μένοντας ο τερματοφύλακας χαμηλά στο πέταμα της μπάλας. Ιδανικά η μπάλα θα πρέπει να φτάσει στον αποδεκτή κάτω από το ύψος του γονάτου.
«Το κατέβασμα του χεριού » Αν είναι σωστά δουλευμένη αυτή η τεχνική μπορεί να είναι σημαντικό επιθετικό όπλο . Γιατί βγάζει από την μέση πολλούς αντίπαλους ταυτόχρονα. Χρησιμοποιείται συχνά πυκνα όταν έχει σθεναροί αντίσταση και προσπαθεί να πιάσει τα «ανοίγματα» που ενδεχομένως να υπάρχουν. Αυτά τα πετάγματα είναι πιο αποτελεσματικά όταν διατηρούνται χαμηλά, διότι χρειάζεται λιγότερος χρόνος να φτάσει η μπάλα στον στόχο της.
*Ωστόσο όταν οι αντίπαλοι μπλοκάρουν την άμεση ευθεία του τερματοφύλακα η μπάλα θα πεταχτεί ψηλότερα στον αέρα . η ακριβής τεχνική είναι όταν ο τερματοφύλακας χρησιμοποιεί την μπάλα πίσω από τον ώμο στην ευθεία και πετώντας με μεγάλη ακρίβεια. Το σημείο που αφήνεται η μπάλα εξαρτάται από τον «αέρα» που θα δώσει ο τερματοφύλακας στην μπάλα. Αν ψάχνει «ακάλυπτους» συμπαίκτες τότε προτείνεται ένα γρήγορο πέταμα, αλλιώς αν είναι μπλοκαρισμένος μπορεί να καθυστερήσει και να την πετάξει χαμηλότερα.
- Ο καλός τερματοφύλακας θα αξιολογήσει την κατάσταση & θα προσδιορίσει τα ακόλουθα.
- Περιοχές όπου η αμυντική κάλυψη δεν είναι σωστή και η άμυνα δεν είναι ευάλωτη π.χ. μη κάλυψη αμυντικών στο πίσω μέρος της άμυνας.
- Οι διαθέσιμες επιλογές (π.χ. κλωτσώντας) γρήγορα στο μισό του αντίπαλου ή αλλάζοντας παιχνίδι με γρήγορο πέταγμα στην αντίθετη πλευρά.
- Να γνωρίζεις τις δυνάμεις των συμπαικτών και να αξιολογείς που και σε ποιον μπορείς να βγάλεις καλή πάσα .
- Την πιο κατάλληλη μέθοδο για «μοίρασμα της μπάλας… Σε προειδοποιητικό σήμα ο τερματοφύλακας δεν πρέπει να σκεφτεί την επομένη στιγμή δίχως να έχει καθαρίσει την «προηγούμενη» φάση. Δηλαδή θα πρέπει να είναι συγκεντρωμένος στη φάση και αφού «σώσει» το γκολ αστραπιαία, αν χρειάζεται να κάνει παιχνίδι και στο σωστό τάιμινγκ πολλοί τερματοφύλακες έχουν εκτεθεί διότι αφαιρέθηκαν την τελευταία στιγμή. Το μοίρασμα της μπάλας από τον τερματοφύλακα πρέπει να είναι προσεκτικό. Η κατανόηση του ενός ρίσκου θα βοηθήσει τον τερματοφύλακα να κάνει λογικές επιλογές. Διότι πάντα η επιλογή με ρίσκο μπορεί να αποτελέσει καταστροφή για την ομάδα καταστροφή για την ομάδα. Δεν πρέπει να πασάρει την μπάλα σε συμπαίκτη στην δική του περιοχή όταν υπάρχουν λίγες πιθανότητες να διατηρηθεί η κατοχή.
- Μερικές φορές η κατάσταση του παιχνιδιού προστάζει πως θα μυρώσουν την μπάλα οι τερματοφύλακες. Αν η ομάδα του είναι υπό πίεση ( και αναλόγως πάντα με το αποτέλεσμα) ο τερματοφύλακας πρέπει να παγώσει το ματς με όποιον τρόπο μπορεί. Και επειδή το ποδόσφαιρο είναι και «μυαλόσφαιρο» πρέπει να ξεφεύγει από δύσκολες καταστάσεις χρησιμοποιώντας το μυαλό του. Επίσης πρέπει να είναι έτοιμος να εκτιμήσει τις δυνατότητες και τις αδυναμίες των αντιπάλων. Όπως όλοι οι αντίπαλοι είναι ξεχωριστό και προβάλουν διάφορα προβλήματα και προκλήσεις. Είναι σημαντικό οι ομάδες να είναι «διαβασμένες» για τις ιδιαιτερότητες κάποιων αντιπάλων και ειδικά ο τερματοφύλακας πρέπει να είναι συνεχώς σε επαγρύπνηση για το πώς θα υπάρξει σωστή αντιμετωπίσει του προβλήματος. Προπονητές οι οποίοι αμελούν να δουλέψουν στις λεπτομέρειες ενός αγώνα, στο μοίρασμα της μπάλας από τον τερματοφύλακα το κάνουν με δικό τους ρίσκο.
Το «πασάρισμα» με το χέρι Χρησιμοποιείται και για μικρές και για μεγάλες αποστάσεις. Για μικρή απόσταση η ακριβής τεχνική είναι αυτή του « μπόουλινγκ» όπου η μπάλα βρίσκεται σε επαφή με το έδαφος όσο το δυνατόν περισσότερο. Ο τερματοφύλακας μπορεί να το πετύχει αυτό ρολάροντας τη μπάλα στο έδαφος.
«Το πέταγμα για μεγάλη απόσταση ( σαν ακόντιο) » Αυτό χρησιμοποιείται για μεγαλύτερες αποστάσεις και συμπεριλαμβάνει δράση η οποία μοιάζει με πέταγμα ακόντιου. Λυγίζοντας τον καρπό δίνεται φορά στην μπάλα το « γκελ» χαμηλά. Το ρίσκο να δοθεί στην μπάλα δύσκολο «γκελ» θα μειωθεί μένοντας ο τερματοφύλακας χαμηλά στο πέταμα της μπάλας. Ιδανικά η μπάλα θα πρέπει να φτάσει στον αποδεκτή κάτω από το ύψος του γονάτου.
«Το κατέβασμα του χεριού » Αν είναι σωστά δουλευμένη αυτή η τεχνική μπορεί να είναι σημαντικό επιθετικό όπλο . Γιατί βγάζει από την μέση πολλούς αντίπαλους ταυτόχρονα. Χρησιμοποιείται συχνά πυκνα όταν έχει σθεναροί αντίσταση και προσπαθεί να πιάσει τα «ανοίγματα» που ενδεχομένως να υπάρχουν. Αυτά τα πετάγματα είναι πιο αποτελεσματικά όταν διατηρούνται χαμηλά, διότι χρειάζεται λιγότερος χρόνος να φτάσει η μπάλα στον στόχο της.
*Ωστόσο όταν οι αντίπαλοι μπλοκάρουν την άμεση ευθεία του τερματοφύλακα η μπάλα θα πεταχτεί ψηλότερα στον αέρα . η ακριβής τεχνική είναι όταν ο τερματοφύλακας χρησιμοποιεί την μπάλα πίσω από τον ώμο στην ευθεία και πετώντας με μεγάλη ακρίβεια. Το σημείο που αφήνεται η μπάλα εξαρτάται από τον «αέρα» που θα δώσει ο τερματοφύλακας στην μπάλα. Αν ψάχνει «ακάλυπτους» συμπαίκτες τότε προτείνεται ένα γρήγορο πέταμα, αλλιώς αν είναι μπλοκαρισμένος μπορεί να καθυστερήσει και να την πετάξει χαμηλότερα.