Οι 10 κορυφαίοι Βρετανοί τερματοφύλακες (Poll)

Χάρι Γκρεγκ (1952-'67)
Πρόκειται για την πιο ιδιαίτερη περίπτωση αυτής της λίστας. Ο keeper από τη Βόρεια Ιρλανδία σημάδεψε την ιστορία της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ όσο ελάχιστοι, αλλά δεν κατάφερε ποτέ να πανηγυρίσει ουσιαστικά τίτλους. Ηταν ο ήρωας του δυστυχήματος του Μονάχου (1958), καθώς έβγαλε από τα συντρίμμια του αεροπλάνου τους Μπόμπι Τσάρλτον, Ντένις Βάιολετ, τον κόουτς Ματ Μπάσμπι, αλλά και απλούς πολίτες. Οπότε ήταν από εκείνους που ανέλαβαν να ξαναστήσουν την ομάδα και βρέθηκε βασικός στα δύσκολα χρόνια. Για κακή του τύχη όμως ένας σοβαρός τραυματισμός τον άφησε εκτός δράσης και δεν πρωταγωνίστησε στις δύο πρωτιές (1965, 1967), παρά μονάχα πήρε ένα Κύπελλο (1963). Με τη Βόρεια Ιρλανδία (25 συμμ.) όχι απλά έδωσε το παρών στο Μουντιάλ του 1958, αλλά ψηφίστηκε και κορυφαίος τερματοφύλακας της διοργάνωσης.



Φρανκ Σουίφτ (1933-'49)
Θεωρείται ένας από τους τρεις κορυφαίους παγκοσμίως στα 40s. Τα θρυλικά χέρια του ονομάστηκαν «τηγάνια» και αυτό επειδή τα δάκτυλα του έφταναν τα 30 εκατοστά. Μπορούσε λοιπόν πολύ άνετα να πιάνει σταθερά τη μπάλα στην μία του παλάμη. Είναι ένας από τους legends των Μάντσεστερ Σίτι, με την οποία πήρε πρωτάθλημα (1934) και Κύπελλο (1937), αλλά έπεσε πάνω στον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο, ενώ ήταν στα ντουζένια του. Πρόλαβε όμως και έπαιξε 33 φορές με την Εθνική Αγγλίας (13 clean sheets), αλλά είχε ένα απίστευτα δραματικό φινάλε. Πέθανε το 1958 στο δυστύχημα της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, την οποία ακολουθούσε πλέον ως ρεπόρτερ.

Τζιμ Λέιτον (1977-'00)
Ο δεύτερος καλύτερος Σκοτσέζος πλάστηκε στα χέρια του Αλεξ Φέργκιουσον, ο οποίος τον είχε στην θρυλική Αμπερντίν, με την οποία έσπασε το δίπολο Σέλτικ-Ρέιντζερς και πήρε τρία πρωταθλήματα (1980, 1984, 1985), 4 Κύπελλα, αλλά και το απίστευτο Κυπελλούχων και Σούπερ Καπ Ευρώπης το 1983. Ο Φέργκιουσον τον πήρε και στη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, όπου σήκωσε ένα Κύπελλο (1990). Με την Εθνική έπαιξε σε τέσσερα Μουντιάλ από το 1982 έως το 1998.


Ρόνι Σίμπσον (1946-'70)
Ο Σκοτσέζος αυτός τερματοφύλακας έκανε κάτι απίθανο. Το 1946, ήταν μόλις 14 ετών και 306 ημερών, όταν πραγματοποίησε το ντεμπούτο του με τους Κουίνς Παρκ. Το όνομα του όμως το έφτιαξε ουσιαστικά, παίζοντας με τη Νιούκαστλ στα 50s. Μαζί της πήρε δύο Κύπελλα Αγγλίας, για να κλείσει με επικό τρόπο την καριέρα του. Ως παίκτης της Σέλτικ έφτιαξε το μύθο του. Το 1967 ήταν καταλυτικός στην κατάκτηση του τρεμπλ από τα «Λιοντάρια της Λισσαβώνας». Εκείνη η Σέλτικ ήταν η πρώτη βρετανική ομάδα που πήρε το Πρωταθλητριών, ενώ ο Σίμπσον συνολικά σήκωσε 4 πρωταθλήματα, 1 Κύπελλο και 3 Λιγκ Καπ Σκωτίας. Παραδόξως, με την Εθνική έπαιξε μόνο 5 φορές, αλλά είναι ο πιο διάσημος Σκοτσέζος Νο1.


Ντέιβιντ Σίμαν (1982-'04)
Αν και έχει δεχτεί μπόλικη ειρωνεία και καζούρα (μάλλον δικαίως για τις γκάφες του), η καριέρα του είναι τεράστια. Για 13 χρόνια (1990-'03) υπηρέτησε πιστά την Αρσεναλ και είναι ο κορυφαίος στην ιστορία της σε αυτή τη θέση. Υπήρξε πραγματικός ηγέτης και μεγάλη μορφή με τη χαρακτηριστική κοτσίδα του. Με τους Κανονιέρηδες κατέκτησε 3 πρωταθλήματα (1991, 1997, 2002), 4 Κύπελλα, 1 Λιγκ Καπ και 4 Σούπερ Καπ. Επίσης σε ευρωπαϊκό επίπεδο πήρε το Κυπελλούχων (1994), αλλά ηττήθηκε στον ίδιο τελικό τον επόμενο χρόνο και μάλιστα δεχόμενος γκολ από το κέντρο. Ηττημένος αποχώρησε και στον τελικό του UEFA (2000). Ωστόσο, έχει τα περισσότερα clean sheets στην Αγγλία (130). Με την Εθνική έχει ακόμα ένα μεγάλο φταίξιμο, εκείνο με τη Βραζιλία στο Μουντιάλ του 2002 και το γκολ και πάλι από το κέντρο από τον Ροναλντίνιο. Εχει όμως και ρεκόρ (μαζί με τον Ρίο Φέρντιναντ) με 15 σερί χρόνια (75 συμμ.), ενώ βρέθηκε στην all star 11άδα του EURO 1996.


Νέβιλ Σάουθχολ (1980-'02)
Ο Ουαλός θρύλος είναι ένας από τους all-time cult heroes του αγγλικού ποδοσφαίρου και φυσικά ο recordman της Εβερτον. Με αυτόν τρομερό ηγέτη τα Ζαχαρωτά έζησαν την τελευταία top περίοδο της ιστορίας τους. Δύο πρωταθλήματα (1985, 1987), το Κυπελλούχων (1985), 2 Κύπελλα, 4 Σούπερ Καπ και τέσσερις φορές καλύτερος keeper στο Νησί. Ο Σάουθχολ ήταν εκπληκτικός στο ένας εναντίον ενός και κάποτε αποκάλυψε το μυστικό του. Αυτό που έκανε ήταν να προπονείται στο γκολφ και το μποξ, ώστε να έχει καλύτερη ισορροπία. Δυστυχώς εκείνη η σπουδαία Εβερτον έπεσε πάνω στην τιμωρία των αγγλικών ομάδων μετά την τραγωδία του «Χέιζελ» και δεν βγήκε στο Πρωταθλητριών. Με την Ουαλία έπαιξε 97 φορές.


Ρέι Κλέμενς (1965-'88)
Ο μεγάλος Νο1 της Λίβερπουλ, αλλά και της Τότεναμ αργότερα, είναι αναμφίβολα ο πιο winner τερματοφύλακας του αγγλικού ποδοσφαίρου. Εζησε την πιο απίστευτη περίοδο των Κόκκινων και μαζί τους τα σήκωσε όλα. Πέντε πρωταθλήματα (1973, 1976, 1977, 1979, 1980), 1 Κύπελλο, 1 Λιγκ Καπ, 3 Σούπερ Καπ, μα πάνω απ' όλα τα 3 Πρωταθλητριών (1977, 1978, 1981), τα 2 UEFA (1973, 1976) και το Σούπερ Καπ Ευρώπης (1977). Εκτός όμως απ' αυτά συνέχισε να φέρνει ασημικά στο Λονδίνο, όπου με τους Spurs πανηγύρισε το Σούπερ Καπ, το Κύπελλο και το UEFA του 1984. Σημαντική ήταν η παρουσία του και για 12 χρόνια με τα Λιοντάρια (61 συμμ. 32 clean sheets)


Πατ Τζένινγκς (1963-'86)
Το πιο σπουδαίο που πέτυχε ο θρύλος της Βόρειας Ιρλανδίας, ήταν ότι παραμένει ο σπουδαιότερος keeper στην ιστορία και της Τότεναμ και Αρσεναλ ταυτόχρονα: των δύο μισητών αντιπάλων του Λονδίνου δηλαδή. Με τους Spurs πήρε Κύπελλο, 2 Λιγκ Καπ, αλλά και το UEFA (1974) και μετακόμισε στους Κανονιέρηδες όπου πήρε Κύπελλο, χάνοντας τον τελικό του Κυπελλούχων (1980). Το άλλο απίστευτο με την περίπτωση του είναι ότι έπαιξε με την Εθνική επί 22 χρόνια (119 συμμ.), έχοντας έτσι το παγκόσμιο ρεκόρ διαδοχικών σεζόν με το εθνόσημο. Μάλιστα οδήγησε τη μικρή Βόρεια Ιρλανδία σε δύο Μουντιάλ (1982, 1986). Οι συμπατριώτες του τον θεωρούν τον δεύτερο σημαντικότερο της χώρας τους μετά τον Τζορτζ Μπεστ.


Πίτερ Σίλτον (1966-'97)
Ολη η καριέρα του περιλαμβάνεται από τεράστιους θρύλους αν και δεν έπαιξε ποτέ του στα μεγαλύτερα clubs της χώρας. Αυτό βέβαια δεν τον εμπόδισε να δημιουργήσει κάποια αξεπέραστα παγκόσμια ρεκόρ. Συνολικά αγωνίστηκε για 31 χρόνια και έχει 1.362 επίσημα ματς, με τα 1.180 εξ αυτών να είναι στην Α' κατηγορία. Επίσης μπόρεσε να κάνει το φοβερό: να έχει πάνω από 100 ματς με πέντε διαφορετικές ομάδες. Φυσικά κορυφαίος σταθμός του η συνεργασία με τον Μπράιαν Κλαφ στην απίθανη Νότιγχαμ Φόρεστ. Μαζί σήκωσαν από το πουθενά τα δύο διαδοχικά Πρωταθλητριών (1979, 1980), Σούπερ Καπ Ευρώπης (1979), 1 Πρωτάθλημα (1978), 1 Σούπερ Καπ και 1 Λιγκ Καπ, ενώ το 1984 λίγο έλειψε να πάρει πρωτάθλημα με τη Σαουθάμπτον (2η θέση). Με την Εθνική επίσης έκανε legend πορεία για 20 χρόνια (125 συμμ., 66 clean sheets) και έχει ως παράσημο την 4η θέση στο Μουντιάλ του 1990, μα πάνω απ' όλα είναι ο μοναδικός στην ιστορία του Παγκοσμίου Κυπέλλου με 10 clean sheets. 10 φορές καλύτερος keeper στο Νησί, το 1989 ήταν 5ος στην Χρυσή Μπάλα.


Γκόρντον Μπανκς (1958-'77)
«Safe as the Banks of England». Αυτό ήταν το λογοπαίγνιο των Αγγλων για τον κορυφαίο συμπατριώτη τους. Τα ρεφλέξ του εκείνη την εποχή δεν είχαν προηγούμενο παρά μονάχα από τον Λεβ Γιασίν. Η IFFHS μάλιστα μόνο πίσω από τον θρυλικό Ρώσο τον έχει τοποθετήσει ιστορικά και με 3ο τον Ντίνο Τζοφ. Το φοβερό με την περίπτωση του ήταν ότι εξαιτίας της αγάπης του για τη Λέστερ, αρνήθηκε να πάει σε κάποιο μεγάλο club της χώρας. Ετσι δεν πήρε τίτλους και έπαιξε μόνο 5 ευρωπαϊκά ματς. Εκανε όμως το εκπληκτικό να πάει σε τρεις χαμένους τελικούς Κυπέλλου με Τσέστερφιλντ, Λέστερ (2 ακόμα χαμένους στο Λιγκ Καπ) και να πάρει το Λιγκ Καπ με τη Στόουκ. Ο,τι όμως δεν κέρδισε σε συλλογικό επίπεδο, το πέτυχε με την Εθνική (73 συμμ.). Η κατάκτηση του Μουντιάλ του 1966, όπου ήταν κορυφαίος keeper και η 3η θέση στο EURO του 1968: οι καλύτερες στιγμές της χώρας δηλαδή. Ωστόσο, η μεγαλύτερη στιγμή του ήταν η «απόκρουση του αιώνα» στην κεφαλιά του Πελέ στο Μουντιάλ του 1970. Σύμφωνα με τη FIFA, ο Μπάνκσι ήταν ο κορυφαίος στον κόσμο για έξι σερί χρονιές (1966-'71).


Πηγή: gazzetta.gr













Ο MVP της ψηφοφορίας των αθλητικών σάιτ στις Κυκλάδες και απόφοιτος της ακαδημίας μας, ο τερματοφύλακας του Α.Ο. Σύρου, Κωνσταντίνος Αναστασόπουλος, θα είναι καλεσμένος σε διαδικτυακή εκπομπή στις 19:00.

Την εκπομπή θα μπορείτε να παρακολουθήσετε κάνοντας κλικ εδώ




Χρόνια πολλά σε όλους, Χριστός Ανέστη, με υγεία για όλο τον κόσμο. Θα ξεπεράσουμε όλοι μαζί με υπομονή αυτή την δύσκολη συγκυρία και θα επανέλθουμε σύντομα στην καθημερινότητα μας υγιείς και δυνατοί. Χρόνια Πολλά!
Τίποτα δεν θα είναι ίδιο στο ποδόσφαιρο και στην κοινωνία μετά την ...

1) Όταν ένας ποδοσφαιριστής μένει εκτός αγωνιστικών υποχρεώσεων, ιδιαίτερα κάτω από αυτές τις συνθήκες, είναι πιθανό να επηρεαστεί η αερόβια ικανότητά του στις πρώτες 2 εβδομάδες. Μπορεί να διατηρήσει ένα μέρος της αερόβιας ικανότητας , κάνοντας τρέξιμο μέτριας αλλά και υψηλής έντασης, με μικρότερη διάρκεια σε γήπεδα ή πάρκα, χωρίς όμως να είναι το ίδιο όπως αν δούλευε με την ομάδα. Το ίδιο ισχύει με τη δύναμη και την ευλυγισία του ποδοσφαιριστή. Μπορούν να εκτελεστούν κάποια ατομικά προγράμματα ενδυνάμωσης-ευλυγισίας (core stability / injury prevention) στο σπίτι, όμως δεν είναι το ίδιο όπως αν δούλευε ο παίκτης με την ομάδα στο γυμναστήριο. Με τα ατομικά προγράμματα οι ποδοσφαιριστές μπορούν να συντηρήσουν το σώμα τους για μικρά χρονικά διαστήματα (όπως για παράδειγμα στις διακοπές του καλοκαιριού ή των Χριστουγέννων). Ανασταλτικός παράγοντας στα παραπάνω είναι η απαγόρευση κυκλοφορίας αλλά και λειτουργίας πάρκων - γηπέδων - γυμναστηρίων, όπου οι παίκτες θα μπορούσαν να εκτελέσουν τα προγράμματα.

2) Η κατάσταση που ζούμε είναι πρωτόγνωρη για όλους μας. Πόσο μάλλον για αθλητές υψηλού επιπέδου, που η ζωή τους εξαρτάται από το ποδόσφαιρο. Σίγουρα αυτές τις μέρες υπάρχει σωματική αλλά και ψυχολογική χαλάρωση. Όμως οι άνθρωποι-ποδοσφαιριστές με προσωπικότητα φαίνονται στα δύσκολα. Σε τέτοιες καταστάσεις σημαντικό ρόλο παίζει ο επαγγελματισμός και η ψυχοσύνθεση του αθλητή.

3) Μία τέτοια κατάσταση επηρεάζει ποικιλοτρόπως την κοινωνία σε παγκόσμιο επίπεδο. Οι άνθρωποι που ασχολούνται με το ποδόσφαιρο, όντας μέλη της κοινωνίας επηρεάζονται το ίδιο. Σίγουρα δεν πρέπει να υπάρχει πανικός, αλλά τήρηση των κανόνων με ψυχραιμία. Ίσως είναι ευκαιρία να υπάρξουν και θετικές αλλαγές στις προσωπικότητες των ανθρώπων σε ένα γενικότερο πλαίσιο. Είναι ευκαιρία να γίνουμε οι αλλαγές, που θέλουμε να δούμε στην κοινωνία.

4) Η συγκεκριμένη κατάσταση είναι πρωτόγνωρη, επομένως πρωτόγνωρη θα είναι και η διαχείρισή της σε αγωνιστικό επίπεδο. Μετά από τόσο μεγάλο διάστημα αποχής, σίγουρα θα πρέπει να δοθεί χρόνος στις ομάδες να προετοιμαστούν. Θεωρώ πως ένα χρονικό περιθώριο 3-4 εβδομάδων, είναι αρκετό ώστε οι ποδοσφαιριστές να επανέλθουν σε μία κατάσταση στην οποία μπορούν να ανταπεξέλθουν στις αγωνιστικές υποχρεώσεις που απομένουν. Μικρότερο χρονικό περιθώριο προετοιμασίας θα αποτελέσει ρίσκο για την υγεία των ποδοσφαιριστών.

5) Στο ποδόσφαιρο πάντα υπάρχει κίνδυνος τραυματισμού οποιαδήποτε στιγμή. Είναι σημαντικό στην κατάσταση που υπάρχει, οι ποδοσφαιριστές να λειτουργούν επαγγελματικά, ώστε όταν με το καλό επιστρέψουν στις υποχρεώσεις τους, ο κίνδυνος τραυματισμού να είναι μειωμένος εξαιτίας της καλής προετοιμασίας που θα έχουν κάνει και μόνοι τους.

6) Η προετοιμασία που θα ακολουθηθεί θα εξαρτηθεί από το χρονικό περιθώριο που θα δοθεί στις ομάδες. Εξαιτίας της μεγάλης αποχής θα πρέπει να ξαναμπούν κάποιες βάσεις στη φυσική κατάσταση των παικτών, χωρίς υπερβολές. Θα πρέπει να υπάρξει ευελιξία και ποικιλία στα προπονητικά προγράμματα, όπως επίσης και καλή διαχείριση τόσο της ψυχολογίας όσο και της προσωπικότητας των ποδοσφαιριστών.

7) Ανέκαθεν οι άδειες εξέδρες αποτελούσαν πρόβλημα για το χώρο του ποδοσφαίρου. Πολύ περισσότερο μετά την έξοδο από μία πανδημία. Πέρα από την οικονομική ζημιά των ομάδων και των εταιρειών γύρω από το ποδόσφαιρο, ζημιωμένοι αγωνιστικά είναι και οι ποδοσφαιριστές που καλούνται να παίξουν χωρίς φιλάθλους. Πρόσφατο παράδειγμα ο αγώνας του Ολυμπιακού με την Γούλβς, για το Europa League. Σίγουρα δεν θα είναι ωραίο θέαμα, όμως, ας επανέλθουμε σιγά σιγά με υγεία στους αγωνιστικούς ρυθμούς και όλα θα βρουν το δρόμο τους.


Πέρασαν 21 χρόνια από το ιστορικό ταξίδι της ΑΕΚ στο εμπόλεμο Βελιγράδι, όπου έπαιξε φιλικό αγώνα με την Παρτιζάν, στέλνοντας μήνυμα ειρήνης.

Ήταν ένα ταξίδι γεμάτο κινδύνους, αφού οι λεγόμενες "έξυπνες" βόμβες που έριχναν οι ΝΑΤΟϊκές δυνάμεις στο σερβικό έδαφος είχαν κάνει πολλά τραγικά λάθη που κόστισαν αθώες ζωές. Το κονβόι με τα πέντε πούλμαν της ελληνικής αποστολής, στο οποίο συμμετείχαν και εξέχουσες προσωπικότητες εκτός ποδοσφαίρου, όπως ο Μανώλης Γλέζος, θα μπορούσε να κινδυνεύσει!


Ο προπονητής τερματοφυλάκων της ΑΕΚ, Χρυσόστομος Μιχαηλίδης, που ήταν παρών στο ταξίδι αυτό  μίλησε για:

-το ταξίδι στο υπό βομβαρδισμό Βελιγράδι το 1999: «Ήταν μια εμπειρία ζωής για όλους μας. Όσοι συμμετείχαμε σε αυτό το ταξίδι ειρήνης θα είναι για πάντα στη μνήμη μας. Είχαμε ένα άγχος για το τι θα αντιμετωπίσουμε και λέγαμε ‘τι πάμε να κάνουμε’. Όμως όσα ζήσαμε εκεί ήταν απερίγραπτα και θα έχουμε να το λέμε στα παιδιά και τα εγγόνια μας. Οι στιγμές αυτές και η αλληλεγγύη στον λαό της Σερβίας είναι κάτι που δεν θα ξεχαστεί ποτέ».

-το αν υπήρχε φόβος για την ασφάλεια της αποστολής: «Σίγουρα υπήρχε μια ανησυχία για τα μέτρα ασφαλείας. Είχαμε δεχτεί μέχρι και απειλές ότι δεν θα μπορούσαμε να γυρίσουμε. Υπήρχαν πιέσεις όταν φτάσαμε στην Ουγγαρία να ματαιωθεί το ταξίδι, αλλά εκεί που είχαμε φτάσει δεν υπήρχε γυρισμός. Μετά το ματς, όταν σουρούπωνε σκεφτόμασταν πώς θα γυρίσουμε. Μέχρι να περάσουμε τα σύνορα υπήρχε μια ανησυχία και μετά καταλάβαμε τι είχαμε κάνει».

-την υποδοχή του σερβικού λαού: «Σε όλη τη διαδρομή υπήρχε κόσμος, σε χωριά και πόλεις, που μας έδειχναν την αγάπη τους. Μας πρόσφεραν ψωμί και αλάτι, το έθιμο της υποδοχής των Σέρβων. Φτάνοντας στο Βελιγράδι έβλεπες κτίρια γκρεμισμένα, το προηγούμενο βράδυ είχαν βομβαρδίσει ένα νοσοκομείο. Οι δρόμοι ήταν άδειοι, σαν τις μέρες που ζούμε τώρα στην Ελλάδα».


-τον αγώνα με την Παρτιζάν: «Δεν θύμιζε σε τίποτα ποδοσφαιρικό αγώνα. Σαν να μαζεύτηκε μια παρέα για να παίξει μπάλα ήταν περισσότερο. Γι’ αυτό και δεν ολοκληρώθηκε το ματς, αφού μπήκε μέσα ο κόσμος για να δείξει την αγάπη του».

-τις εικόνες πολέμου που είδε από κοντά: «Τα παιδιά της δικής μας γενιάς δεν ξέραμε τι σημαίνει πόλεμος, παρά μόνο από διηγήσεις των παππούδων μας. Όμως το να ακούς ιστορίες ή να βλέπεις πράγματα στην τηλεόραση είναι εντελώς διαφορετικό από το να τα ζεις από κοντά. Αυτή η εμπειρία σε κάνει καλύτερο και σαν άνθρωπο, για να αντιληφθείς κάποια πράγματα διαφορετικά».

-το αν συγκρίνει αυτό το ταξίδι με κάποια άλλη επιτυχία σε αγωνιστικό επίπεδο: «Αυτό το ταξίδι δεν συγκρίνεται με κανέναν τίτλο. Είναι σταθμός. Δεν γίνεται κάθε μέρα, ούτε μπορεί να γίνει κάθε μέρα. Όλα τα άλλα είναι η καθημερινότητα ενός αθλητή, πρωταθλήματα, Κύπελλα, Champions League, Εθνική ομάδα... Όμως αυτό που ζήσαμε τότε ήταν σημείο αναφοράς για τις ζωές όλων μας».

Η καραντίνα που έχει επιβληθεί και στην Αγγλία, αναγκάζει τους πάντες να βρουν εναλλακτικούς τρόπους προπόνησης εντός σπιτιού. 

Ένας πιτσιρικάς γκολκίπερ βρήκε τον τρόπο να προπονηθεί μόνος του, χωρίς να βγει απ' το σπίτι του, στον κήπο. Δείτε το βίντεο με την πολύ ευρηματική σκέψη του μικρού.


Κορονοϊός: Βαρύ το πλήγμα στον αθλητισμό - Εδώ και τώρα μέτρα να γυρίσει ο κόσμος στα γήπεδα

Μπορεί αυτή τη στιγμή τα πράγματα να είναι αρκετά δύσκολα για όλους, όμως με αισιοδοξία και υπομονή θα επανέλθουμε στην καθημερινότητά μας και όλα θα είναι ξανά όπως πριν. Υπομονή και καλή δύναμη σε όλους!

Ολοκληρώθηκε η μεγαλύτερη ψηφοφορία που έχει γίνει ποτέ στα Κυκλαδίτικα δεδομένα, για την ανάδειξη του πολυτιμότερου ποδοσφαιριστή της Α’ Κατηγορίας, την σεζόν 2019-2020! Ο νικητής είναι…Κώστας Αναστασόπουλος του Α.Ο Σύρου.

Η ψηφοφορία η οποία κράτησε αμείωτο το ενδιαφέρον, με τρομερές εναλλαγές στην διακύμανσή της, έκλεισε τις κάλπες της στις 12 το βράδυ της Κυριακής.

Σε αυτήν πήραν μέρος 10.152 άτομα, μέσω διαφόρων αθλητικών σάιτ των Κυκλάδων, αναδεικνύοντάς την, ως την κορυφαία που έχει διεξαχθεί μέχρι σήμερα.

MVP του φετινού Πρωταθλήματος, σύμφωνα με την γνώμη του κοινού αναδείχθηκε ο Κώστας Αναστασόπουλος από τον ΑΟ Σύρου, συγκεντρώνοντας το 34% των ψήφων, καταγράφοντας 3500 “σταυρούς”.


Ο Αναστασόπουλος είναι ένα παιδί που προέρχεται από την ακαδημία μας, και μετά από ένα ταξίδι στο εξωτερικό και το πέρασμά του από την Ποντεβέδρα στην Ισπανία, επέστρεψε στην Ελλάδα για να εκπληρώσει τις στρατιωτικές του υποχρεώσεις και πραγματοποίησε μία εξαιρετική σεζόν με την ομάδα της Σύρου, όπως αποδεικνύεται και από την ψηφοφορία του κοινού των Κυκλάδων.