Διώξιμο της μπάλας με γροθιές



Εάν ο τερματοφύλακας αποφασίζει να διώξει τη μπάλα με γροθιές πρέπει να έχει στο μυαλό του 3 πράγματα :

Α.    Ύψος
Β.    Απόσταση
Γ.    Πλάτος


Όταν αυτοί οι 3 παράγοντες συνδυαστούν δίνει το χρόνο και τη δυνατότητα στους αμυντικούς να ασχοληθούν με την πιθανότητα της αμέσως επόμενης επίθεσης των αντιπάλων.

« Ο τερματοφύλακας πρέπει να διώξει τη μπάλα μακριά από την επικίνδυνη περιοχή »

Η απομάκρυνση της μπάλας πρέπει να γίνεται και με τα δυο (2) χέρια γιατί δίνει πιο σωστή επαφή στην επιφάνεια της μπάλας. Αν και η απομάκρυνση με το ένα χέρι δίνει μεγαλύτερη ευχέρεια στην αντιμετώπιση της δύσκολης κατάστασης, μειονεκτεί στο ότι η επαφή της μπάλας με τη μια γροθιά έχει μικρή επιφανειακή επαφή της μπάλας αλλά δίνει τη δυνατότητα στον τερματοφύλακα να πηδά πιο ψηλά από τον αντίπαλο που τη διεκδικεί.

« Εξοστρακισμός  της μπάλας»

Αν η μπάλα έρχεται επικίνδυνα ψηλά προς την εστία και την οριζόντιο δοκό, το μπλοκάρισμα είναι δύσκολο αλλά και επικίνδυνο. Ο τερματοφύλακας πρέπει με το εξωτερικό της παλάμης ή έστω σε έσχατη ανάγκη με τα ακροδάχτυλα να την διώξει πάνω από το οριζόντιο δοκάρι. Με ανοικτή παλάμη έχει καλύτερη και μεγαλύτερη επαφή με την μπάλα, δε βάζουμε ποτέ γροθιά σε τέτοια περίπτωση γιατί μπορεί να εκτεθούμε από τους από τους σκληρούς κόμπους της γροθιάς και να φαλτσάρει επικίνδυνα η μπάλα στο πίσω διώξιμο που θα επιχειρήσουμε. Ενώ με την παλάμη ή τα ακροδάχτυλα μπορούμε να σιγουρέψουμε την κατάσταση όσο το δυνατό γίνεται σε στιγμή που θα βρίσκεται ο τερματοφύλακας λίγο πιο έξω και πιο μπρος από την τροχιά της μπάλας. Και πάντα σε περιπτώσεις δύσκολες που χρειάζονται πίσω βήματα αφού δεν έχουμε σιγουριά στο μπλοκάρισμα είναι καλυτέρα να βάζουμε την μπάλα σε κόρνερ πάνω και διπλά από την εστία μας αναλόγως με τη φάση.

« Φιλοσοφία εκπαίδευσης για δύσκολες περιπτώσεις»

Για  την απόκρουση της μπάλας από το γκολκίπερ από σέντρες σουτ και απρόβλεπτες καταστάσεις χρειάζεται άριστη εκπαίδευση για να αποκτηθεί η εμπειρία τέτοιων αποκρούσεων. Η δική μου φιλοσοφία είναι ότι: οι μικροί τερματοφύλακες 6-9 ετών,9-12 ετών, 12-15 ετών ,και 15-18 ετών θα γυμνάζονται τουλάχιστον τεχνικά στο ίδιο πρόγραμμα με τους γκολκίπερ της πρώτης ομάδας.
Να βλέπουν ανά  τακτά χρονικά διαστήματα προπονήσεις της πρώτης ομάδας ώστε να έχουν παραστάσεις και πρότυπα. Η δύναμη, η ταχυδύναμη,  η έκρηξη η σβελτάδα είναι στοιχεία που έρχονται σιγά σιγά και σε βάθος χρόνου  ανάλογα μετά ηλικιακά δεδομένα που διαθέτουμε σε έμψυχο υλικό και σωματομετρικά χαρακτηριστικά των τερματοφυλάκων που έχουμε. Σε γενικά όμως πλαίσια η τεχνική μαθαίνεται από τις μικρές ηλικίες. Το  βασικό συμπέρασμα είναι ότι  πρέπει να , υπάρχει το ίδιο πρόγραμμα, ιδία φιλοσοφία από τους μικρούς πορτιέρο ως προς τους μεγάλους. Μεγάλη προσοχή παράλληλα στο ρυθμό της έντασης προπόνησης των μικρών τερμ;ατοφυλάκων.

«Το πιάσιμο της μπάλας κινούμενος προς τα εμπρός »


Α.    «Οργάνωση»
Από  απόσταση 20 μέτρων ο εκτελεστής δίνει τη μπάλα ψηλά ώστε ο τερματοφύλακας μας κινηθεί προς τα εμπρός για να πιάσει τη μπάλα.

Β.    «κλειδια της φασης»

•    Υπολογισμός ύψους και τροχιάς της μπάλας.
•    Άλμα με το ένα πόδι αυτό που τον βολεύει τη συγκεκριμένη στιγμή ανάλογα με την τροχιά της μπάλας.
•    Πιάσιμο της μπάλας κατά την ανύψωση.
•    Πιάσιμο της μπάλας στο ψηλότερο σημείο με τα δυο του χεριά και οι χούφτες αρμονικά πάνω στη μπάλα. Σε καμιά περίπτωση δεν ακουμπούν οι αντίχειρες οι οποίοι έχουν μικρή απόσταση μεταξύ τους και σχηματίζουν μια « καρδιά». Επιπλέον  οι βραχίονες χρησιμοποιούνται ως «αμορτισέρ» για καλύτερη απορρόφηση  της δύναμης της μπάλας και των όποιων κραδασμών.

 «Το πιάσιμο της μπάλας κινούμενος προς τα πίσω»

Α. «Οργάνωση»
Από απόσταση 8-10 μέτρων στέλνουμε τη μπάλα πάνω από το κεφάλι του τερματοφύλακα, έτσι ώστε να τη φτάσει να πρέπει να κανει  γρήγορα προς τα πίσω βήματα πλάγια και κάθετα.

Β. «Κλειδιά φάσης»
•    Υπολογισμός ύψους και τροχιάς της μπάλας.
•    Γρήγορα  βηματάκια προς τα πίσω.
•    Δυνατό πάτημα και άλμα στο ένα πόδι.
•    Διώξιμο με ανάποδο χέρι αν δεν μπορώ να την πιάσω( το ανάποδο χέρι πάντα πάει ψηλότερα ).
•    Αν προσφέρεται η φάση για να πιάσω την μπάλα την μπλοκάρω στο μεγαλύτερο ύψος δουλεύοντας πολύ σταθερά και ελαστικά της παλάμες και τους βραχίονες.
•    Φέρε την μπάλα στο στήθος και κλείδωσε την.
•    Πίεσε το έδαφος πολύ μαλακά  αν πας να χάσεις την ισορροπία σου.

« Το πιάσιμο  της μπάλας πηδώντας και με τα δυο πόδια»


Α. «Οργάνωση»
Αυτή η άσκηση γίνεται για να εξοικειωθεί ο τερματοφύλακας όταν βρίσκετε ξαφνικά κάτω από το ύψος της μπάλας και είναι αναγκασμένος για να την πιάσει να πηδήξει και με τα δυο πόδια. Ο προπονητής είναι δίπλα στον τερματοφύλακα και πετά την μπάλα ψηλά στον αέρα. Ο τερματοφύλακας πηδά ψηλά με τα δυο πόδια να πιάσει την μπάλα ενώ ο γυμναστής τον παρεμποδίζει για να τον δυσκολέψει.

Β. «Κλειδιά της Φάσης»
•    Υπολογισμός ύψους και τροχιάς της μπάλας.
•    Κάνε άλμα και με τα δύο πόδια.
•    Πιάσιμο της μπάλας στο ανέβασμα.
•    Στο πιο ψηλό σημείο.
•    Κατέβασμα στο στήθος και κλείδωμα.
•    Ήρεμα ,σταθερά χεριά και ελαστικοί βραχίονες.

« Άσκηση Basketball»

Α. «Οργάνωση»
Αυτή η άσκηση γίνεται για να εξασκηθεί ο τερματοφύλακας σε φυσικό παιχνίδι με ψηλές μπαλιές και τι πρέπει να κάνει σε ανάλογη περίπτωση μέσα στο ματς. Η άσκηση μπορεί να γίνει με γκρουπ (6) έξι ατόμων 3 εναντίον 3 σε ένα τετράγωνο 15 επί  15 μέτρα περίπλου. Κάθε ομάδα προσπαθεί να έχει την μπάλα στην κατοχή της και την πετά ψηλά πάνω από το κεφάλια των αντιπάλων και αυτοί προσπαθούν να πηδήξουν στο πιο ψηλό σημείο. Η  κίνηση αυτών που πετούν την μπάλα είναι πολύ μικρή και η παρεμπόδιση από τυπική έως καθόλου.

Β. « Κλειδιά της άσκησης»
•    Υπολογισμός ύψους και τροχιάς της μπάλας.
•    Πιάσιμο της μπάλας στο πιο ψηλό σημείο.
•    Χρήση του σώματος για πιάσιμο της μπάλας.
•    Κατέβασμα και κλείδωμα της μπάλας στο στήθος.
•    Ήρεμο και ελαστικό πιάσιμο της μπάλας.
•    Αρμονικά αξιοποιεί τους βραχίονες.