1) Όταν ένας ποδοσφαιριστής μένει εκτός αγωνιστικών
υποχρεώσεων, ιδιαίτερα κάτω από αυτές τις συνθήκες, είναι πιθανό να επηρεαστεί
η αερόβια ικανότητά του στις πρώτες 2 εβδομάδες. Μπορεί να διατηρήσει ένα μέρος
της αερόβιας ικανότητας , κάνοντας τρέξιμο μέτριας αλλά και υψηλής έντασης, με
μικρότερη διάρκεια σε γήπεδα ή πάρκα, χωρίς όμως να είναι το ίδιο όπως αν
δούλευε με την ομάδα. Το ίδιο ισχύει με τη δύναμη και την ευλυγισία του
ποδοσφαιριστή. Μπορούν να εκτελεστούν κάποια ατομικά προγράμματα
ενδυνάμωσης-ευλυγισίας (core stability / injury prevention) στο σπίτι, όμως δεν
είναι το ίδιο όπως αν δούλευε ο παίκτης με την ομάδα στο γυμναστήριο. Με τα
ατομικά προγράμματα οι ποδοσφαιριστές μπορούν να συντηρήσουν το σώμα τους για
μικρά χρονικά διαστήματα (όπως για παράδειγμα στις διακοπές του καλοκαιριού ή
των Χριστουγέννων). Ανασταλτικός παράγοντας στα παραπάνω είναι η απαγόρευση
κυκλοφορίας αλλά και λειτουργίας πάρκων - γηπέδων - γυμναστηρίων, όπου οι
παίκτες θα μπορούσαν να εκτελέσουν τα προγράμματα.
2) Η κατάσταση που ζούμε είναι πρωτόγνωρη για όλους μας.
Πόσο μάλλον για αθλητές υψηλού επιπέδου, που η ζωή τους εξαρτάται από το
ποδόσφαιρο. Σίγουρα αυτές τις μέρες υπάρχει σωματική αλλά και ψυχολογική
χαλάρωση. Όμως οι άνθρωποι-ποδοσφαιριστές με προσωπικότητα φαίνονται στα
δύσκολα. Σε τέτοιες καταστάσεις σημαντικό ρόλο παίζει ο επαγγελματισμός και η
ψυχοσύνθεση του αθλητή.
3) Μία τέτοια κατάσταση επηρεάζει ποικιλοτρόπως την κοινωνία
σε παγκόσμιο επίπεδο. Οι άνθρωποι που ασχολούνται με το ποδόσφαιρο, όντας μέλη
της κοινωνίας επηρεάζονται το ίδιο. Σίγουρα δεν πρέπει να υπάρχει πανικός, αλλά
τήρηση των κανόνων με ψυχραιμία. Ίσως είναι ευκαιρία να υπάρξουν και θετικές
αλλαγές στις προσωπικότητες των ανθρώπων σε ένα γενικότερο πλαίσιο. Είναι
ευκαιρία να γίνουμε οι αλλαγές, που θέλουμε να δούμε στην κοινωνία.
4) Η συγκεκριμένη κατάσταση είναι πρωτόγνωρη, επομένως
πρωτόγνωρη θα είναι και η διαχείρισή της σε αγωνιστικό επίπεδο. Μετά από τόσο
μεγάλο διάστημα αποχής, σίγουρα θα πρέπει να δοθεί χρόνος στις ομάδες να
προετοιμαστούν. Θεωρώ πως ένα χρονικό περιθώριο 3-4 εβδομάδων, είναι αρκετό
ώστε οι ποδοσφαιριστές να επανέλθουν σε μία κατάσταση στην οποία μπορούν να
ανταπεξέλθουν στις αγωνιστικές υποχρεώσεις που απομένουν. Μικρότερο χρονικό
περιθώριο προετοιμασίας θα αποτελέσει ρίσκο για την υγεία των ποδοσφαιριστών.
5) Στο ποδόσφαιρο πάντα υπάρχει κίνδυνος τραυματισμού
οποιαδήποτε στιγμή. Είναι σημαντικό στην κατάσταση που υπάρχει, οι
ποδοσφαιριστές να λειτουργούν επαγγελματικά, ώστε όταν με το καλό επιστρέψουν
στις υποχρεώσεις τους, ο κίνδυνος τραυματισμού να είναι μειωμένος εξαιτίας της
καλής προετοιμασίας που θα έχουν κάνει και μόνοι τους.
6) Η προετοιμασία που θα ακολουθηθεί θα εξαρτηθεί από το
χρονικό περιθώριο που θα δοθεί στις ομάδες. Εξαιτίας της μεγάλης αποχής θα
πρέπει να ξαναμπούν κάποιες βάσεις στη φυσική κατάσταση των παικτών, χωρίς
υπερβολές. Θα πρέπει να υπάρξει ευελιξία και ποικιλία στα προπονητικά
προγράμματα, όπως επίσης και καλή διαχείριση τόσο της ψυχολογίας όσο και της
προσωπικότητας των ποδοσφαιριστών.
7) Ανέκαθεν οι άδειες εξέδρες αποτελούσαν πρόβλημα για το
χώρο του ποδοσφαίρου. Πολύ περισσότερο μετά την έξοδο από μία πανδημία. Πέρα
από την οικονομική ζημιά των ομάδων και των εταιρειών γύρω από το ποδόσφαιρο,
ζημιωμένοι αγωνιστικά είναι και οι ποδοσφαιριστές που καλούνται να παίξουν
χωρίς φιλάθλους. Πρόσφατο παράδειγμα ο αγώνας του Ολυμπιακού με την Γούλβς, για
το Europa League. Σίγουρα δεν θα είναι ωραίο θέαμα, όμως, ας επανέλθουμε σιγά
σιγά με υγεία στους αγωνιστικούς ρυθμούς και όλα θα βρουν το δρόμο τους.