Είναι βέβαιο ότι ο Οδυσσέας έχει κάνει μεγάλα βήματα προόδου
τα τελευταία χρόνια. Η παρουσία του στην Πορτογαλία σε μια τόσο μεγάλη ομάδα
λέει μόνη της πολλά. Και τα σχόλια που συνοδεύουν την έως τώρα πορεία του εκεί
είναι κολακευτικά. Μιλώντας ειδικά για την Εθνική, μιλάμε για ένα πολύ
ιδιαίτερο και δύσκολο κομμάτι. Κι αυτό γιατί απαιτείται μεγάλη χημεία μεταξύ
τερματοφύλακα και άμυνας.
Νομίζω ότι αυτό δεν υπήρχε τόσο πολύ στο ματς της Εθνικής
στη Βοσνία με πιο χαρακτηριστική φάση όλων το γκολ που δέχθηκε ο Βλαχοδήμος με
φάουλ. Έμοιαζε να μην υπάρχει επαρκής συνεννόηση μεταξύ των δύο πλευρών. Ο
Οδυσσέας λοιπόν απαιτείται να βρει την επικοινωνία και τη χημεία που πρέπει με
την άμυνά του. Πολύ σημαντικό επίσης είναι για μένα ο Οδυσσέας να γίνει λίγο
πιο… κακός με τους συμπαίκτες του. Να βάζει φωνές. Να φροντίζει να τον υπακούνε
οι αμυντικοί του. Δεν γίνεται να ζητάει τρεις παίκτες στο τείχος, όπως είπε και
ο Ζέκα, και εν τέλει να πηγαίνει ένας.
Όσον αφορά στο αν είχε ευθύνη στο φάουλ που δέχθηκε, θα
θυμηθώ μια ατάκα του Λεβ Γιασίν, ο οποίος είχε πει: δεν υπάρχει γκολ που να
μπει και να μην έχει ευθύνη ο τερματοφύλακας.
Στο κομμάτι της χημείας πάντως, θα παίξει ρόλο και ο
προπονητής που, νομίζω, δεν πρέπει να αλλάζει συχνά τερματοφύλακες. Να
καταλήξει σε κάποιον και να τον στηρίζει. Είναι δύσκολο και για τα παιδιά να
ανταποκριθούν και να βρουν ρυθμό αν αλλάζουν διαρκώς. Μιλάμε για κομβική θέση.
Από έναν καλό τερματοφύλακα χτίζονται οι ομάδες.